Parametry cieplne podłóg nieogrzewanych

Zagadnieniem, które w ścisły sposób powiązane jest z kwestią należytej ochrony cieplnej budynku, jest redukcja strat ciepła w miejscach, w których potencjalnie pojawić mogą się mostki cieplne liniowe. Mianem tym określa się zakłócenia występujące w otulinie termicznej na danej długości. Zalicza się do nich między innymi miejsce łączenia ściany zewnętrznej ze stropem nad przestrzeniami, które nie są ogrzewane, lub z podłogą na gruncie. Jak przedstawiają się zalecenia odnośnie tak problematycznych miejsc?

Najważniejsze normy ISO w kontekście parametrów cieplnych podłóg nieogrzewanych

Wspomniana powyżej norma prezentuje właściwości orientacyjne, a co za tym idzie – wykorzystać można ją wyłącznie do orientacyjnego szacowania strat ciepła poprzez liniowe mostki cieplne. Zalecanym jest, by przygotowując charakterystykę energetyczną budynku, sięgać po metody nieco bardziej dokładne. Zalicza się do nich między innymi metody obliczeniowe bazujące na normie PN-EN ISO 10211 „Mostki cieplne w budynkach. Strumienie ciepła i temperatury powierzchni. Obliczenia szczegółowe”. Dokładność wykonywanych z jej pomocą obliczeń wynosi około 5%.

Współczynnik przenikania ciepła przegrody z uwzględnieniem dodatkowych strat ciepła przez mostki cieplne używany jest w celu wyznaczenia obciążenia cieplnego danego pomieszczenia, a także wskaźników zapotrzebowania na ciepło w charakterystyce energetycznej budynku. Jako że do czynienia mamy ze wzrostem strat ciepła w obiektach przez mostki cieplne, wraz z jednoczesną poprawą izolacyjności cieplnej przegród, zachodzi konieczność precyzyjnego określenia składowej strat i znalezienia rozwiązań, które pomogłyby w redukcji efektu mostka cieplnego (określanego również mianem mostka termicznego). Jest to element przegrody budowlanej charakteryzujący się znacznie wyższym niż elementy sąsiadujące współczynnikiem przenikania ciepła. Skutkiem tego jest punktowe jej wychładzanie w sytuacji różnicy temperatur wewnątrz oraz na zewnątrz budynku. Możemy mieć do czynienia z kilkoma różnymi rodzajami mostków termicznych. Zalicza się do nich mostki liniowe, konstrukcyjne, punktowe oraz geometryczne.

Poruszając zagadnienie, jakim jest konstrukcja podłóg, kluczową kwestią jest zastosowanie wysokiej jakości, w pełni niezawodnej izolacji obwodowej krawędziowej. Równie ważne jest sięgnięcie po elementy, które zagwarantowałyby ciągłość izolacji cieplnej w miejscu łączenia izolacji pionowej w ścianie zewnętrznej z poziomą, która znajduje się w stropie czy podłodze. Zastosowanie znajdują tutaj różnego rodzaju kształtki cokołowe oraz bloczki izolacyjne. Wykorzystując je, w wielu przypadkach możliwe staje się uzyskanie ujemnej wartości współczynnika przenikania ciepła liniowego mostka cieplnego. Skutkiem tego są znacznie lepsze warunki izolacyjne.

Wyznaczając wartość współczynnika liniowego mostka przegrody, określić można także temperaturę, jaka panować będzie na powierzchni przegrody. Od tego właśnie zależeć będzie, czy w pomieszczeniu panować będą warunki sprzyjające kondensacji powierzchniowej, czy rozwojowi pleśni (niezbędne jest tutaj uwzględnienie wilgotności powietrza). Warunek ten sprawdza się z uwzględnieniem metodologii znajdującej się w normie PN-EN ISO 13788:2003 „Cieplno-wilgotnościowe właściwości komponentów budowlanych i elementów budynku. Temperatura powierzchni wewnętrznej konieczna do uniknięcia krytycznej wilgotności powierzchni i kondensacji międzywarstwowej. Metody obliczania”. Zaleca ona poszukiwanie miejsc, w których panować będzie możliwie jak najniższa temperatura powierzchniowa. W znaczącej części przypadków są to miejsca na styku podłogi oraz ściany zewnętrznej. Jeżeli stwierdzone zostanie ryzyko wystąpienia pleśni czy kondensacji powierzchniowej, zaleca się stosowną zmianę konstrukcji węzła. Warto zdawać sobie sprawę z faktu, iż współczynnik przenikania ciepła wykorzystywany może być nie tylko do wyznaczania zachodzących strat ciepła przez przegrodę budowlaną. Dzięki niemu możliwe staje się również oszacowanie temperatury przegrody czy posadzki. W tym przypadku temperatura powierzchniowa oddziałuje na temperaturę odczuwalną, która uwzględnia także temperaturę powierzchni otaczające dane pomieszczenie. Na bazie uzyskanej wartości możliwe staje się dokonanie oceny odczuć cieplnych użytkowników. Jeżeli jest ona zbyt wysoka lub za niska, możemy mieć do czynienia z dyskomfortem, który w znaczący sposób obniżać będzie jakość codziennego funkcjonowania.

W sytuacji gdy mamy do czynienia z niską temperaturą powierzchni przegród, zachodzi konieczność wzrostu temperatury powietrza. Z kolei gdy temperatura powierzchni przegród jest za wysoka, należy ją w odpowiedni sposób obniżyć, bez wyraźnego pogorszenia odczuć cieplnych. Warto tu również wspomnieć o tym, iż wysoka temperatura powierzchni przegród, które otaczają pomieszczenie, wiąże się z oszczędnością, która to wynika z redukcji ilości energii, jaka jest potrzebna do ogrzania danego pomieszczenia.